Κάθε μέρα σκέφτομαι πώς θα ήταν η ζωή μου αν δεν είχα πάρει τις αποφάσεις που τελικά πήρα, πώς θα ήταν αν άφηνα τα πράγματα όπως ήταν.. Δεν μπορώ την ηρεμία, την ησυχία, και το κατάλαβα αργά.. εκεί που είναι όλα μια χαρά, ξαφνικά με πιάνει κάτι κ θέλω να φέρω τα πάνω κάτω, δίνω μια και ρίχνω το κατασκεύασμα που είχα δημιουργήσει..
Παθιάζομαι και μπερδεύομαι μόνη μου, κ μέσα σε μια στιγμή μπορώ να αλλάξω 100 γνώμες.. Ίσως γιατί φαντάζομαι την ζωή μου με έναν τρόπο, και θέλω να την κάνω ακριβώς έτσι.. Δεν καταλαβαίνω όμως ότι η ζωή μου είναι σε άμεση συνάρτηση με τις ζωές των άλλων, κ δεν μπορώ να πάρω αποφάσεις ούτε να αλλάξω τους άλλους.. Έτσι τελικά, η ζωή μου ποτέ δεν είναι όπως την φαντάζομαι, όσο κ αν προσπαθώ να την φέρω στα μέτρα μου.
Μου ξεγλιστράει από τα χέρια κ όσο κ αν την κυνηγάω, δεν μπορώ να την φτάσω..
Κάθε αλλαγή όμως φέρνει μια νέα αρχή, και την ψευδαίσθηση ότι αυτή την φορά όλα θα είναι όπως τα θέλω, όπως τα ονειρεύομαι.. Κάθε αρχή όμως είναι η αντίστροφη μέτρηση για το τέλος, που με μια σειρά από αλυσιδωτές αντιδράσεις θα ξαναγίνει αρχή, κ ύστερα πάλι τέλος, μέχρι που θα μάθω να ζώ με την ζωή που δεν είναι εκατό τα εκατό αυτό που θέλω, ή θα σταματήσω να προσπαθώ.
Κι όμως, κάθε φορά ξεκινάω με την ίδια ευχάριστη αίθηση, δεν κουράζομαι να βλέπω τα πράγματα να κάνουν κύκλους, συνεχίζω να πιστεύω στους ανθρώπους, στην αγάπη, στην καλοσύνη, στην ανθρωπιά.. Ξεχνάω τις πληγές του παρελθόντος και ξεκινάω κάθε τι με την ίδια δύναμη, κ ας ξέρω πως κ αυτή την φορά δεν θα είναι τέλεια..
Η μνήμη μου δεν λέει να μάθει, και μπορεί κάθε μέρα να αναρωτιέμαι πώς θα ήταν τα πράγματα αν τα είχα κάνει διαφορετικά, δεν υπάρχει ούτε μια φορά που έχω μετανιώσει.. Γιατί ακόμα κ αν έχω κανει λάθη, είναι δικά μου, καταδικά μου..
" If I could tear my heart
And keep it miles apart
From love of beast or man
And never give a damn
If I could learn to lie
And never show my pride
I'd be just like the rest
Be someone I detest
Love...
Destroys the best of us
Then leaves the rest of us
Thinking perhaps we'll die
Yet still we stay alive
Lost in a hollow frame
With lonely tears remain
Not knowing our life's worth
Dragging around the earth
How false the light"
--Falling from grace, The Gentle Waves
