Ο μικρός Πρίγκηπας

Δεν είσαι μικρός. 

Έχεις ζήσει μια ζωή γεμάτη. Γεμάτη από πόνο, από εμπειρίες, από αγάπη, από χαμόγελα, από δάκρυα. Γεμάτη από ενδιαφέρον, γεμάτη ξενύχτια, ποτά και μεθυσμένα πρωινά. Γεμάτη από καυγάδες, από έρωτα, φωνές, ζήλειες, και αγκαλιές. Γεμάτη από μουσική.. γεμάτη ταξίδια, και πλάνα για νέα, μακρινότερα, πιο επικίνδυνα ταξίδια.

Τα ξέρω όλα αυτά. Έχεις ζήσει μια ζωή γεμάτη, και το πιο σημαντικό, μια ζωή που δεν ξερω. Αγάπησες και αγαπήθηκες, πλήγωσες και πληγώθηκες, πολύ πρίν σε γνωρίσω. Έγραψες κείμενα, αφιέρωσες τραγούδια, άκουσες, συγκινήθηκες, ένιωσες τόσα πολλά πριν σε γνωρίσω. Δεν καταλαβαίνω γιατί με στεναχωρεί αυτό. Κυρίως αυτό το ¨έγραψες κείμενα¨ με κάνει να θέλω να κουκουλωθώ κάτω από τα σκεπάσματα. 

Δεν προσπαθώ πιά να μάθω γιατί. Δεν κάνω πιά ερωτήσεις. Τα πράγματα είναι αυτά που είναι, και πολλές φορές τα λόγια δεν μπορούν να περιγράψουν αυτό που το υποσυνείδητό μας αφουγκράζεται.

Ξέρω όμως οτι το αξίζεις. Έζησες μια ζωή γεμάτη γιατί ξέρεις να την αξιοποιήσεις. Ξέρεις να νιώθεις, και πώς να κάνεις τους άλλους να νιώθουν. Ξεζουμίζεις την ζωή, την αγκαλιάζεις σφιχτά και δεν ξεκολλάς από πάνω της. Λές ¨εδώ θα είμαι, μέχρι που δεν θα είμαι¨. Περιμένεις πολλά αλλά δίνεις περισσότερα. Δεν μου δημιουργείς ασφάλεια, αλλά είσαι πολύτιμος, μοναδικός, διαφορετικός. Με κάνεις να χαμογελάω και να είμαι ευτυχισμένη με την ίδια ευκολία που μπορείς να με στεναχωρέσεις. Έχεις γύρω σου ένα πεδίο, σχεδόν μαγνητικό, ασκείς μια δύναμη, και όλα περιστρέφονται γύρω σου, όπως τα ηλεκτρόνια γύρω από τον πυρήνα.

Ξέρω όμως ότι δεν είσαι πάντα έτσι. 

Θέλεις να αφεθείς, θέλεις κάποιον να σε αγκαλιάζει και να σου δίνει κουράγιο. Σου αρέσει να προχωράς μόνος, αλλά να ξέρεις οτι ανα πάσα στιγμή μπορείς κάπου να ακουμπήσεις. Υπάρχουν και οι σκοτεινές στιγμές. Όλο και λιγότερες, αλλά ακόμα εκεί.. Δεν ξέρω αν θα εκλείψουν ποτέ αλλά εσύ ξέρεις να μάχεσαι. Δεν φοβάσαι. Δοκιμάζεις τον κόσμο όπως δοκιμάζεις τον εαυτό σου. 

Είμαι πολύ υπερήφανη για σένα.

Δεν είσαι μικρός. Σίγουρα όμως είσαι Πρίγκηπας.